انصاریان:دیگر مادری مثل علی کریمی نمی زاید/ قیمه خوردیم تا سه نفری به الهلال گل بزنیم

انصاریان:دیگر مادری مثل علی کریمی نمی زاید/ قیمه خوردیم تا سه نفری به الهلال گل بزنیم

من همیشه خیلی زیاد به علی پاس می دادم چون می خواستم ببینم با توپ چه کار می کند.در واقع یا به علی پاس می دادم یا به حامد .پاس می دادم و توی دلم می گفتم وای خدا الان چه کار می کند

علی انصاریان یکی از دوستان صمیمی علی کریمی در دوران بازیگری که همراه با حامد کاویانپور گنگ سه تفنگدار را تشکیل داده بودند با شور و حرارت عجیبی درباره کریمی حرف می زند.او که فیلم کوتاه برنامه نود شب گذشته درباره کریمی را ندیده خیلی مشتاق بود تا هر چه سریعتر حرکات جادویی علی را تماشا کند.
انصاریان می گوید:« شنیدم در آن صحنه که دعوای علی را نشان داده اند من هم بودم اما بار دیگر باید بگویم خداحافظی کریمی از فوتبال برای ما خیلی سخت بود چون دیگر پیش نمی آید که مادری مثل علی بزاید و فوتبال ما دیگر مثل علی کریمی را نخواهد دید.ما خودمان در زمین از فوتبال او لذت می بردیم وای به حال آن کسی که تماشاگر بود .»
وی ادامه می دهد:« ما هر دو نفرمان در تیم ملی بزرگسالان با هم بودیم که به تیم ملی امید رفتیم.متاسفانه اشتباهات کوردس در این تیم از یادها نخواهد رفت.او در تیمی که پروین و درخشان خیلی خوب با آن نتیجه گرفته بودند خوب کار نکرد.»
انصاریان می گوید:« در آن بازی معروف اول من کاپیتان بودم که وقتی علی به بازی آمد بازوبند را به او دادم .دقایق 70-60 بود که من از زمین اخراج شدم اما قبل از آن علی عصبی وارد زمین شده بود.او بعد از گلی که به کویت زد در اوجش به این بازی ها آمده بود و به خاطر نیمکت نشینی عصبی بود.در واقع کوردس با تصمیمات عجیبش علی را عصبی کرده بود و او سر لج و لجبازی آن حرکات را انجام داد.در آن صحنه وقتی من اخراج شدم دیدم علی با داور درگیر شده و دست روی صورتش گذاشته.اگر دقت کرده باشید من او را بغل می کنم و خوشبختانه فشار زیادی روی صورت داور نیست اتفاقا همان جا یک بار دست علی خورد به سر من اما این اتفاق باعث شد یک سال محروم شویم.»
عجیب بود که عادل فیلم گل استثنایی کریمی به تراکتورسازی در تبریز که او چندین نفر را دریبل کرد و گل زد را نگنجانده بود.انصاریان می گوید:«آخ آخ آخ .آفرین.هر کس از صبح با من تماس می گیرد درباره این صحنه حرف می زند.در آن صحنه علی توپ را گرفت واز وسط زمن 8-7 نفر را دریبل کرد و گل زد .یک صحنه هم هست که علی در بازی استقلال یک سر توپ به پیروز قربانی می زند که عجیب و غریب است.او در دوبی کارهایی کرده که اگرببینید می گوئید لقب جادوگر واقعا برازنده اوست.واقعا لذتی که در دیدن فوتبال علی کریمی وجود داشت با هیچ چیز قابل مقایسه نیست.اما باز هم می گویم آن صحنه گل به تبریز عجیب و غریب است و فکر می کنم از دست شان در رفته بود که آن را نگذاشتند در صحنه های فیلم حرکاتش.آن بازی سال 77 انجام می شد ومن خودم هم در زمین بودم.»
انصاریان می گوید:« علی یک صحنه دیگر هم دارد که خیلی راجع بهش حرف زده ایم.یک نکته جالب بگویم.من همیشه خیلی زیاد به علی پاس می دادم چون می خواستم ببینم با توپ چه کار می کند.در واقع یا به علی پاس می دادم یا به حامد .پاس می دادم و توی دلم می گفتم وای خدا الان چه کار می کند.من خودم اینطوری بودم که هر کسی توی پایم می آمد را می زدم و اهل دعوا بودم اما وقتی مقابل علی بازی می کردم خیلی از او دریبل می خوردم.در بازی های پرسپولیس هم هر کسی علی را می زد می رفتم و با او دعوا می کردم.اما یک صحنه از علی هست که شاید کسی یادش نباشد و آن مربوط به بازی با ایرتیش قزاقستان است که علی 4-3 تا از بازیکنان حریف را دریبل می زند و واقعا تماشایی است.»
اما یک خاطره جالب از زبان انصاریان:«در بازی با الهالال که ما در تهران 1-3 بردیم یک گل من زدم یک گل علی و یکی هم حامد.ما قبل از آن بازی دو بازی را مساوی کرده بودیم و اگر با الهلال هم مساوی می کردیم اوت می شدیم.روز قبل از آن بازی وقتی در هتل علی پروین ارنج را خواند غذا دادند که جوجه کباب بود .آن زمان هر سه نفر ما 23-22 سال سن داشتیم و اگر یک گاو را هم جلویمان می گذاشتند می خوردیم.بعد از ناهار من به علی و حامد گفتم نرویم بالا .بایستید کارتان دارم.رفتیم داخل رستوران و باز هم غذا خوردیم.من و حامد قیمه خوردیم ،علی قیمه بادمجان.فردای آن روز هر سه نفرمان گل زدیم و بهترین بازی مان را انجام دادیم.گل علی هم که حتما یادتان هست چقدر قشنگ زد. واقعا آن قیمه ها به ما ساخته بود .اینجا مشخص می شود که تمام فوتبال این است که اگر تغذیه ات خوب باشد و فکرت آزاد چقدر شرایطت بهتر خواهد بود.»
انصاریان در ادامه باز هم از خاطرات مشترک با علی کریمی می گوید:« در دور گروهی جام باشگاه های آسیا که در عربستان برگزار می شد من و علی و حامد هر بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شدیم که یک عدد از این ام پی تری های به درد نخور جایزه گرفتیم و همان جا هم انداختیم رفت! بعد از آن بازی ها رفتیم قطر تا در مرحله بعد بازی کنیم .همان سالی ها در کره هم برگزار شد.هیچ وقت یادم نمی رود.وقتی رسیدیم قطر شب بود.ما به عنوان تیم دوم صعود کرده بودیم به دور بعد. من و حامد و علی رفتیم به عابدینی گفتیم حاجی پول بده می خواهیم غذا بخوریم. عابدینی از آن مدیرانی بود که خیلی خوب فوتبالیست ها را می فهمید. پول را گرفتیم و با یک تاکسی رفتیم مک دونالد. آنجا سه نفری 12 تا مک دونالد گرفتیم با 15-10 تا سیب زمینی.طبیعتا باید نفری 4 تا بیگ مگ می خوردیم اما نمی دانم کدام یکی کم کاری کرده بود که یکی از ساندویچ ها مانده بود.باورتان نمی شود سر آن یکی ساندویچ چه دعوایی شد دور میدان که هیچ وقت فراموش نمی کنم.»
انصاریان در پایان می گوید:«خیلی دوست داشتم علی دایی و باشگاه پرسپولیس با مساله برگشتن علی کنار می آمدند چون دیگر خیلی سخت پیش می آید بازیکنی مثل علی کریمی را در فوتبال مان ببینیم. اما چه بخواهند چه نخواهند علی کریمی و جادویش همیشه در ذهن مان خواهد ماند.»