سيرتاپياز پرسپوليس و زنجاني از زبان سردار رويانيان: براي پرسپوليس چرا اما محال است با احمدي‌نژاد کار کنم

 محمد رويانيان مدير عامل اسبق پرسپوليس به قول خودش روزهاي سختي را مي گذراند و وارد شدن در ورزش همه چيزش را گرفت.

حالا او در گوشه اي خارج از دنياي فوتبال نشسته است و سعي مي کند دوباره زندگي اش را بسازد.

رويانيان در گفت‌وگو با هفته‌نامه « تماشاگران امروز» از پشت پرده اتفاقات پرسپوليس، آشنايي با بابک زنجاني و بدهي 50 ميليارد توماني حرف زده‌است. بخش‌هاي جذاب اين گفت‌وگو را بخوانيد.

من زياد نمي خواهم حرف بزنم. فقط دو سه تا گرا مي دهم. يکي اش قرارداد من با صدا و سيما. پيش قرارداد 250 ميليارد براي صدا و سيما. 160 ميليارد براي ما. حدود بيست سي ميليارد هزينه خود پروژه بوده که ما بايد خرج مي کرديم، 90 ميليارد به صدا و سيما مي رسيد. 130 ميليارد مي ماند که اين پول را طراحي کرده بوديم که اس. آي. اس با پروژه هايي که تعريف شده بود، 50 درصد يا نه، 40 درصد سود کند، مي شد حدود 50 ميليارد تومان در سال. هزينه پرسپوليس چقدر بود؟ 25 ميليارد در بهترين شرايط، يعني بدترين هزينه ها را بکنيم و گران قيمت ترين مربي و بازيکن را بياوريم... در اين شرايط 25 ميليارد هنوز باقي مي ماند، 130 ميليارد هم که بيس اش بود. اين مبلغ مي شد سال آينده 150 ميليارد، سال بعد 180 تا و... اينها همه «مانده» بود نه «هزينه». در آن صورت مي شد ورزشگاه ساخت، در پروژه هاي بزرگ شرکت کرد، پرسپوليس «نمير» هم درآمدزا مي شد. من با اين تفکر با دايي بستم. سه سال تيم را برگرداند من فرصت انجام اين کارها را داشته باشم. 10 ميليارد هوادار را قرار شد صدا و سيما هدايت کند. صدا و سيما که حي و حاضر است و گردن کلفت! اين قرارداد را. قرار بود درست قبل از دربي رفت (فکر کنم بازي دهم پارسال بود) امضا شود. ما از حسي که براي دربي در مملکت ايجاد مي شود، استفاده کنيم. قرار شد صدا و سيما تمام قد تبليغات کند، براي اولين بار در بخش بازرگاني تلويزيون، با موافقت سران تلويزيون که نمي‌خواهم اسم بياورم... مثلا آقاي ضرغامي (حالا اسم آوردم ديگر!!) آقاي تقدس نژاد، آقاي مهدوي مهر به عنوان بخش بازرگاني که تمام قد وارد اين قضيه شد، صندوق بازنشستگي صدا و سيماي آقاي مهستاني، با تمام وجود آمد، چون قرار بود ديتا بيس اين پروژه کلا در صدا و سيما نصب شود. در واقع ديتا بيس هواداري باشگاه پرسپوليس در صدا و سيما نصب شود تمام تراکنش مالي ما در بانکي باشد که متصل به صدا و سيما است دليلش هم اين بود که اين پروژه احتياج به يک ضامن معتبر بالقوه داشت. چرا؟ براي اينکه هواداري که مي آيد کارت مرا مي خرد و در بانک پول مي ريزد، اگر يک نفر از اين هواداران فردا برود و بگويد پول من را پس بدهيد، خدمات به آن نداده اند، صدا و سيما که يک رسانه ملي است بايد پول من را بدهد در جا بانک پول مي ريزد به حسابش نفري 25 هزار تومان بود.

من يک خانه در تهرانسر داشتم. خانه ام را به خاطر يک اتفاق، 15 سال پيش فروختم و ديگر نتوانستم خانه بخرم. نيروي انتظامي به خاطر خدماتي که من داشتم و اينکه شب و روز کار کردم واقعا از من قدرداني کردند. پول عمل جراحي من در آلمان را نيروي انتظامي داد. يک خانه 80 متري هم به من دادند اندازه پولي که داشتم. سردار مقدم فرمانده من گفت تو ديوانه اي، فکر آينده ات نيستي، برو فوري اين خانه را که براي بنياد تعاون است بخر. با فروش آن خانه، يک وام 100 ميليوني گرفتم و برادرم زميني که در شمال داشت را 120 ميليون فروخت و به من داد. با اينها ششصد و خرده اي شد و خانه اي در جماران گرفتم که الان شده يک و خرده اي ميليارد. بعد براي پرسپوليس آن را هم گذاشتم و رفت، الان مستاجرم. خانه 176 متري بود و همه سرمايه زندگي ام همان بود. الان هم برگشته ايم به همان اوايل انقلاب. به همسرم گفتم، يادش بخير زمان جنگ، ما مستاجر بوديم با دو تا بچه کوچک و الان که بچه ها ازدواج کرده اند و رفته اند باز هم  مستاجريم.خانه سازماني است که يک ساله به من داده اند، براي نيروهاي مسلح است. از 7/3/93 داده اند به مدت يک سال و قابل تمديد هم نيست!

من قبل از اينکه با دايي صحبت کنم، از طريق آقاي چلنگر با کرانچار صحبت کردم. ايشان هشتصد هزار دلار کف قرارداد مي خواست که مي شود دو و نيم ميليارد. ساموئل آن موقع در استقلال بود 500 هزار دلار، خودم قراردادش را در اتاق فتح الله زاده ديدم. من حساب کردم ديدم، دايي مبلغش مي شود 550 هزار دلار، سال سومش مي شود 800 هزار دلار و آن موقع تازه مي شود برابر چيزي که الان کرانچار مي خواهد. خب آقاي کرانچار چطور حاضر مي شود با زير 800 هزار دلار با آقاي رحيمي (مدير وقت سپاهان) کار کند يا دنيزلي را من 800 هزار دلار بسته بودم.

«مانوئل ژوزه» را پيشکسوتان انتخابش کردند از بين سه نفر: متسو، کالدرون و ژوزه. من متسو را دوست داشتم چون مسلمان شده بود و اينها. اينجا هم آمد و همه چيز را هم تقريبا توافق کرده بوديم. اما يک دفعه آقاي عليپور گفت منشوري است.چون موهايش بلند است. گفتم آقاي عليپور، اين مسيحي مسلمان شده است تو مي گويي منشوري است؟ خدا رحمت کند متسو را. آن دنيا يقه آقاي عليپور را مي گيرد. اين دنيا که کسي زورش به ايشان نمي رسد. قيمت متسو خيلي کمتر از مانوئل بود.

مي توانم با اعضاي دولت احمدي‌نژاد ارتباط داشته باشم، ولي خودم از قصد اين کار را نمي کنم. من با آقاي احمدي نژاد رفاقت و بده بستاني نداشتم. توي گروهش نبودم. مثلا شهردار تهران بود من فقط يک ملاقات با او داشتم براي گرفتن يک زمين جهت ساخت پليس راه جديد. اصلا سابقه اي با ايشان نداشتم. ايشان آمد تقاضا کرد من را از نيروي انتظامي برد در دولت.

 با همه اين بلاهايي که سرم آمده حاضرم در پرسپوليس دوباره کار کنم اما با احمدي نژاد محال است که ديگر کار کنم! محال است! به دلايل شخصي. اما احمدي نژاد موفقيت هاي خوبي داشته و خدمت کرده به اين مملکت.

الان ماشين 206 خانمم را دارم. اما رويم نمي شود سوار شوم (چون ماشين جوان هاست). من در راهنمايي و رانندگي بودم بنز سوار مي شدم، در پرسپوليس هم که يک مدت اين ماشين هاي خارجي را سوار شديم، ديگر دلم نمي آيد ماشين معمولي سوار شوم (خنده)

من بابک زنجاني را -امام حسيني- نمي شناختم. وقتي مي خواستيم علي دايي را از راه آهن بياوريم پرسپوليس، با آقاي رئيسي کيا سرشاخ شديم. او مي گفت دايي را نمي دهيم و پرسپوليس نبايد اين کار را مي کرد و از اين حرف ها. خلاصه من با او درگير شدم. علي دايي به من گفت شما به آقاي زنجاني زنگ زده اي؟ گفتم زنجاني ديگر کيست؟ -امام حسيني- نمي شناختمش، با اينکه همه مي شناختندش اما من نمي شناختم چون توي وادي خودم بودم.

دايي گفت مالک راه آهن است. گفتم شماره اش را داري؟ گفت آره. زنگ زدم گفتم من رويانيانم، گفت: «به! نوکرتم! خيلي دوست دارم!» گفتم آقاي زنجاني علي دايي را به من مي دهي؟ گفت آره راه آهن را هم به تو مي دهم! تو بخواهي حل است. من هم خوشم آمد، رفتم پيشش، گفتم تو چقدر باحالي. گفتم تويي بابک زنجاني؟ جوان بود و قيافه خاصي هم داشت. بعد دستور آمدن دايي را نوشت و امضا کرد.